اگر نتایج آزمایشات همچنان مثبت باقی بماند، ممکن است پزشک شما سعی‌کند دلیل آن را پیدا‌کند، که شایع‌ترین آن مصرف گلوتن به صورت ناخواسته است. با این حال، این آزمایش‌ها کامل نیستند و حتی اگر نتایج منفی شود، ممکن است که هنوز هم شما در معرض مقدار قابل توجهی از گلوتن باشید و علائم و آسیب به روده‌ی شما همچنان ادامه داشته‌باشد.
بیماری سلیاک مقاوم یکی دیگر از عوارض است. در موارد نادری، آسیب روده‌ای ناشی از بیماری سلیاک همچنان ادامه دارد و منجر به سوء جذب قابل توجهی می‌شود، حتی اگر یک رژیم غذایی کاملا بدون گلوتن داشته باشید. این وضعیت به عنوان سلیاک مقاوم به درمان شناخته شده است. اگر علی رغم داشتن رژیم غذایی بدون گلوتن، علائم و نشانه‌های سلیاک را حدود ۶ ماه تا ۱ سال همچنان داشته باشید، ممکن است پزشک تان آزمایش‌های بیشتری را به شما توصیه کند و به دنبال توضیحات بیش تری برای علائم شما باشد.
اما این بیماری چیست؟ چه مشکلاتی ایجاد می‌کند و درمان آن چیست؟ آیا می‌توان از ابتلا به بیماری سلیاک پیشگیری کرد؟
به علاوه این بیماری در زنان نژاد آفریقایی-آمریکایی (سیاهپوستان) چهار برابر شایعتر از زنان سفیدپوست است و زنان سیاهپوست در معرض خطر بالاتری به گرفتاری کلیه، ریه و پوست هستند و مرگ و میر در آنان هم بیشتر است. چرا به بیماری لوپوس دچار می شویم؟
بیماری سلیاک (انتروپاتی حساس به گلوتن)، یک بیماری گوارشی و نوعی پاسخ ایمنی بدن به خوردن گلوتن (پروتئین موجود در گندم، جو و دانه‌های دیگر) است.
افزایش سن چه عوارضی برای بانوان به‌دنبال بیماری سل چند نوع است دارد؟ راه درمان‌شان چیست؟!
یکی از اعضای خانواده بیماری سلیاک یا درماتیت هرپتی فرم داشته‌باشد.
منبع: برترین ها برچسب‌ها: بیماری خود ایمنی بیماری لوپوس لوپوس آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
بیماری سلیاک به حالتی گفته می‌شود که در آن فرد مبتلا در مواجهه با گلوتن، دچار حمله‌ی خودایمنی می‌شود. در این حمله سلول‌های ایمنی بدن به بافت‌های خود فرد حمله می‌کنند.
عفونت‌های دستگاه گوارش و باکتری‌های روده ممکن است در ایجاد بیماری‌های سلیاک نقش داشته‌باشد. گاهی اوقات ممکن است بیماری سلیاک به دنبال:
به صورت کلی علائم گوارشی سلیاک در کودکان بیشتر از بزرگسالان دیده می‌شود. بزرگسالان همچنین ممکن است: نفخ و گاز روده
گوشت تازه، ماهی و مرغ که بدون پودر سوخاری، چاشنی‌ها است
[۴۲] برای جلوگیری از آبشار شیوع فرد به فرد، افراد مبتلا به سل فعال «آشکار» را جدا می‌کنند و آن‌ها را تحت رژیم‌های دارویی ضد سل قرار می‌دهند. پس از حدود دو هفته درمان مؤثر، به‌طور کلی افراد مبتلا به عفونت فعال غیر مقاوم برای دیگران مسری نخواهند بود.[۴۱] اگر کسی آلوده شود، به‌طور معمول سه تا چهار هفته طول می‌کشد تا شخص به تازگی آلوده‌شده به اندازه کافی برای انتقال بیماری به دیگران مسری شود.[۴۳] بیماری‌زایی[ویرایش]
سل، یک بیماری عفونی شایع و در بسیاری از موارد مرگ‌بار و کشنده است. این بیماری توسط گونه‌های مختلف مایکوباکتریا، به‌طور معمول «مایکوباکتریوم توبرکلوزیس» ایجاد می‌شود.[۱] انتقال باکتری توسط قطرک‌های تنفسی از فرد بیمار می‌باشد.[۲] سل به‌طور معمول به شش‌ها حمله می‌کند اما بر قسمت‌های دیگر بدن نیز می‌تواند تأثیرگذار باشد.